நீ என உறுதிப்படுத்த
தேவைப்பட்டது
உன் இறப்பிற்கான சான்று.
நீயில்லையென
நம்ப மறுக்கின்றன
சுதந்திரத்திற்கான
வேள்வியின் கண்கள.
வல்லூறுகளின்
மேற்பார்வையில்
இனவெறியை
கட்டவிழ்த்து
வன்புணர்ச்சியில்
வாகை சூடியது
ஓநாய் கூட்டம்.
பாதுகாப்பு அரணில்
தூங்கும் எமை
எரியூட்டுபவனோடு
வாழ இயலுமோ
உடன்படிக்கை இட்டு.
மௌன சாட்சியாய்
உறையும் எம் விழிகளில்
உயிருடன்
வாழ்கிறாய் நீ.
யாரோ நகர்த்தும்
சூதாட்டக் காய்களில
துறைமுகங்கள் விற்று
சிம்மாசனம் பிடித்த
அவர்களின் தலை
வெட்டப்படும் ஒரு நாள்.
கருக்கு பட்டயம்சூழ்
குருத்தோலைக்கிடையே
மரப்பாச்சிகளைப்போல்
முகம்காட்டினோம்,
விடலைப் பெண்ணின்
எலும்புகள் கிளைக்கும்
பருவம்போல் முகிழ்த்தன
பச்சை மார்பகங்கள்
வானம் அளைந்து
வீழும் நட்சத்திரங்களை
இலைகளால் உயிர்த்தோம்
மூத்த ஓலைகள்
வீழும்போது
வயதின் வரியை
எழுதி உதிர்ந்தன
சுண்ணம் பூசிய
பானைகள் பொருத்தி
குருத்துகள் சீவி
கள் சேர்க்கும்
சொள்ளமுத்துநாடார்
எங்கள் ராஜகுமாரன்
பாம்படம் அணிந்த
நகோமிபாட்டியின
நினைவுகள் சுமந்த
எங்கள் தண்டுவடம்
சுவாசித்தன
காற்றுவெளியிடை
காதலின்
ஈரவரிகளை..!
